Wystawa poświęconą pamięci Juliana Lange i jego córki Ludmiły Lenżanki odbędzie się 6 września 2024 roku o godzinie 18.00 w Puszczykowie w Willi Momozie przy ulicy Poznańskiej 26. Na spotkaniu będzie obecna rodzina Juliana Lange. Wystawę będzie można oglądać do końca września 2024 r. Szczegóły na plakacie.
Julian Bolesław Lange (1873-1954)
Urodził się 9 stycznia 1873 r. w Chełmnie jako syn rzemieślnika. Szkołę elementarną i 6 klas gimnazjum ukończył w Chełmnie. W latach 1890-1900 pracował w Berlinie, gdzie uczył się w wieczorowej wyższej szkole budowy maszyn, którą ukończył uzyskując tytuł inżyniera mechanika. Służbę wojskową odbył w marynarce niemieckiej. Do 1910 r. mieszkał w Berlinie. Działał w wielu organizacjach polskich, zwłaszcza młodzieżowych. Ma ogromne zasługi dla rozwoju Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” na terenie Niemiec. Był naczelnikiem gniazda TG „Sokół” w Berlinie, następnie naczelnikiem V Okręgu w Berlinie i wiceprezesem Okręgu. Przy jego pomocy powstawały gniazda „Sokoła” w Nadrenii, Westfalii, Brandenburgii i na Łużycach. W 1910 r. na polecenie centrali sokolej przeniósł się do Poznania, gdzie został kierownikiem jednej z fabryk H. Cegielskiego, a w „Sokole” objął funkcję naczelnika Związku Sokołów Polskich w Państwie Niemieckim.
W 1912 r. wprowadził w „Sokole” tajne ćwiczenia wojskowe i zajęcia polowe, jest autorem wielu publikacji sokolich z tego okresu. W czasie I wojny światowej Lange kierował wojskową bazą samochodową, co umożliwiło mu potajemne zaopatrywanie polskich organizacji niepodległościowych w broń. Odegrał wybitną rolę w okresie przygotowań do Powstania Wielkopolskiego. Najpierw 7 października 1918 r. został mianowany komendantem Tymczasowej Komendy Straży Obywatelskiej. Następnie w końcu października powołano go do Sekcji Wojskowej przy Centralnym Komitecie Obywatelskim, a 27 listopada 1918 r. został mianowany Naczelnym Komendantem Straży Ludowej. Oddziały kierowanej przez niego Straży powstawały w całej Wielkopolsce, a po rozpoczęciu powstania stanowiły najczęściej podstawę działań powstańczych.
Po zakończonym powstaniu w czerwcu 1919 r. został mianowany pułkownikiem. W latach 1919-1920 kierował wysyłką ochotników na Śląsk, następnie zaangażował się przy pracach plebiscytowych i wziął udział w III powstaniu śląskim. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości pracował w zakładach Hipolita Cegielskiego, gdzie kierował fabryką sprzętu rolniczego.