Gen. Józef Haller (1873-1960)
Urodził się w sierpniu 1873 r. w Jurczycach niedaleko Krakowa. Dość szybko zdecydował się na karierę wojskową. Ukończył studia wojskowe w Wiedniu. Był jednym z organizatorów około 150 Sokolich Drużyn Polowych (znanych też jako Stałe Drużyny Sokoła lub Polowe Drużyny Sokoła) w Galicji, liczących przed wybuchem wojny od 7-14 tys. druhów i harcerzy.
W 1914 r. mianowano go komendantem Legionu Wschodniego, dwa lata później został dowódcą II Brygady Legionów Polskich. W latach 1918-1919 był naczelnym dowódcą Armii Polskiej we Francji – Błękitnej Armii.
Po powrocie do kraju w 1919 r. mianowany został generałem broni. W lutym 1920 r. wziął udział w uroczystościach zaślubin z morzem, która odbyła się w Pucku. Interesował się polityką. Początkowo związany z Narodową Demokracją, później był działaczem Stronnictwa Pracy. W latach 1922-1927 był posłem na Sejm RP. W czasie II wojny światowej był przez 3 lata członkiem rządu RP na emigracji. Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Swoje wspomnienia zawarł w pamiętnikach, które wydano drukiem w 1961 r.
Źródło:
„Sokół Pomorski”, lipiec-wrzesień, nr 3(36), s. 3