Zmarła Urszula Bogucka, znana bydgoszczanka, szanowana i lubiana w pracy zawodowej i społecznej. Wieloletnia wzorowa nauczycielka, profesorka szkół średnich, pedagog i bibliotekarka, tłumaczka języka francuskiego, rosyjskiego i ukraińskiego w Bydgoszczy. Nauczyciel akademicki Wyższej Szkoły Pedagogicznej i Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Prywatnie żona druha dra Andrzeja Boguckiego.
Urodziła się w 1951 r. Brodnicy na Pomorzu. Pochodziła z patriotycznej rodziny ziemiańskiej. Jej ojciec Alfons Cybulski był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w Szkocji, żołnierz gen. Stanisława Maczka. Mama Monika prowadziła dom i wspólnie z mężem wychowała trójkę dzieci. Jej dziadek Andrzej Rzyski był ziemianinem w Pustej Dąbrówce na Pomorzu i powstańcem wielkopolskim. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Brodnicy im. Filomatów Ziemi Michałowskiej, gdzie zdała maturę. Studiowała i ukończyła Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Bydgoszczy, gdzie uzyskała magisterium.
Wyszła za mąż za Andrzeja Boguckiego, historyka, nauczyciela szkół średnich i dyrektora szkół w Bydgoszczy, nauczyciela akademickiego, pedagoga, działacza publicznego. Małżeństwo ma córkę Annę, absolwentkę pedagogiki Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy, zamężną z Tomaszem Stelmachem inż. informatykiem, grafikiem komputerowym.
Urszula Bogucka z domu Cybulska pracowała w bydgoskich szkołach jako nauczycielka w: III Liceum Ogólnokształcącym, Technikum Mechaniczno-Elektrycznym, VI Liceum Ogólnokształcącym, Zasadniczej Szkole Zawodowej Dokształcającej nr 3 i 4, Zasadniczej Szkole Samochodowej nr 2, Zasadniczej Szkole Handlowej, Zespole Szkół nr 1. Jednocześnie w swej pracy zawodowej pedagogiczno – akademicko nauczycielskiej pracowała w latach 1978-1998, w charakterze nauczyciela akademickiego, na uczelniach wyższych w Wyższej Szkole Pedagogicznej i Akademii Muzycznej w Bydgoszczy.
Należała do Związku Harcerstwa Polskiego, do katolickiego „Apostolstwa Chorych”. Była członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego. Regionalistka, zdobyła uprawnienia: Organizatora Turystyki PTTK i Przodownika Turystyki Pieszej na region Pomorza Południowego oraz Instruktora Krajoznawstwa.
W latach 1990-2024 zaangażowała się w pracy społecznej w ogólnopolską działalność organizacyjną Sokolstwa Polskiego, zasłużony członek Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” II Bydgoszcz – Fordon im. gen. Józefa Hallera w Bydgoszczy. W latach 1990-2020 działa w Centrum Informacji Naukowej Sokolstwa Polskiego w Bydgoszczy. Społecznie wspomagała w latach 1990 – 2007 działalność biura sekretariatu Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce, które mieściło się w Bydgoszczy – Fordonie.
Była kobietą bardzo piękną i niezwykle skromną. Działała społecznie i honorowo przez wiele lat prowadząc cichą pracę filantropijną i charytatywną, którą wspomagała różne osoby i organizacje dla osób potrzebujących pomocy w Polsce i poza Polską. Nigdy obojętnie nie przeszła obok człowieka żebrzącego, czy potrzebującego pomocy, zawsze pomagała. Prowadziła społecznie działalność kulturotwórczą w szkołach bydgoskich, sokolstwie i w wielu środowiskach m.in w Związku Szlachty Polskiej Oddział Bydgoszcz i Polskim Towarzystwie Ziemiańskim Oddział Pomorsko Kujawski.
Uwielbiała kwiaty, ukwiecała pięknymi kwiatami dom i rodzinny balkon, prowadziła przy osiedlowym domu wirydarzyk, w którym znajdują się różne krzewy ozdobne, kwiaty, zioła, pomidorki ozdobne i poziomki. Zdobyła dyplom i nagrodę w prestiżowym konkursie „Bydgoszcz w kwiatach i zieleni” w 2020 r., „za szczególna troskę o dbałość i estetyczny wygląd Bydgoszczy”, którego organizatorem było Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy.
W pracy zawodowej oceniana przez przełożonych zawsze oceną wyróżniającą, lubiana przez uczniów, którzy mieli do niej zawsze wielkie zaufanie, toteż była przez nich wybierana np. „Nauczycielem Roku”. Za swą pracę zawodową i społeczną była wielokrotnie wyróżniana m.in. Nagrodą Dyrektora Szkoły i Kuratora Oświaty i Wychowania. Zajęła I miejsce w plebiscycie „Najwspanialsza Profesorka” 1991 r. Zasadniczej Szkoły Samochodowej Nr 2 w Bydgoszczy. W 1992 r. Samorząd Szkolny i Grono Pedagogiczne Zespołu Szkół Nr 1 wybrały w wyborach tajnych i przyznały stanowisko opiekuna Samorządu Szkolnego Urszuli Boguckiej, 14.10.1992 r. Dyrektor Szkoły wydał uroczystą i prawną Nominację. W 1993 r. Społeczność szkolna Zespołu Szkół Nr 1 w Bydgoszczy w plebiscycie przyznała Jej tytuł „Najlepszego nauczyciela roku 1992/1993”.
Została odznaczona Srebrną Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”, Medalem „Sokol de France, Medalem Sportowym 650-lecia Nadania Bydgoszczy Praw Miejskich (1996), Medal Za Zasługi dla Sokolstwa Polskiego, Brązowym Krzyżem Legii Honorowej Związku Sokolstwa Polskiego w Wielkiej Brytanii, Jasnogórskim Kaplerzem Matki Boskiej Częstochowskiej, Zaszczytną Odznaką Sokoła Związku Towarzystw Gimnastycznych „Sokół” w Polsce, została wpisana do Złotej Karty Sokolstwa Polskiego.
Requiescat in pace!
Zarząd Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” II Bydgoszcz – Fordon
Bydgoszcz, dnia 29.05.2025 r.