100. rocznica powrotu Bydgoszczy do Macierzy – Mjr Bernard Śliwiński 20 stycznia 1920 r. na czele głównych sił Wojska Polskiego wkroczył do Bydgoszczy

Mjr Bernard Śliwiński, 20 stycznia 1920 r. na czele głównych sił Wojska Polskiego wkroczył do Bydgoszczy i zajął miasto dla Polski. Późniejszy podpułkownik Wojska Polskiego był czynnym działaczem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz dowódcą jednego z odcinków frontu doby Powstania Wielkopolskiego.

Powrót do Macierzy

Śliwiński zajął Bydgoszcz jako dowódca 6 pułku Strzelców Wielkopolskich, który wchodził w skład 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. Przejęcie miasta odbyło się na mocy postanowień traktatu wersalskiego, który przyznawał te ziemie Polsce. W następnych dniach zajął Świecie, Koronowo i Tucholę. Na początku lutego 1920 r. skoncentrował pułk w Koronowie, skąd skierowany został do Bydgoszczy.

Bernard Śliwiński (1883-1941)

Bernard Śliwiński (1883-1941) – doktor praw, powstaniec wielkopolski, podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, ur. w Poniecu w Wielkopolsce, tam też był członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. W grudniu 1918 r. zgłosił się do dyspozycji Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu. Utrzymywał kontakty z polsko-niemiecką Radą Robotników i Żołnierzy w Poniecu i Powiatową Radą Ludową na powiat gostyński, która w 1919 r. powierzyła mu „kierownictwo powstania w powiecie”. Spowodował ogłoszenie pospolitego ruszenia w powiecie gostyńskim oraz zorganizował batalion gostyński osłaniający Poniec, zagrożony przez załogi niemieckie w Lesznie i w Rawiczu. W styczniu 1919 r. został zatwierdzony przez dowództwo w Poznaniu jako dowódca odcinka „Grupy Leszno”.

Ciało Bernarda Śliwińskiego nigdy nie odnaleziono

Na początku lutego 1919 r. przystąpił do formowania 6 pułku Strzelców Wielkopolskich, który wszedł w skład 2 Dywizji Strzelców Wielkopolskich. Na odcinku południowo-zachodnim dowodził do 30 lipca 1919 r. Jesienią 1919 r. przeszedł z 6 pułkiem Strzelców Wielkopolskich na odcinek zbąszyński, przygotowując się do operacji rewindykacyjnej. Później pełnił funkcję komendanta okręgowego Policji Państwowej w Poznaniu.

W wojnie polsko-bolszewickiej 8 marca 1920 r. wyruszył z pułkiem do Brodów w Małopolsce Wschodniej i uczestniczył w działaniach zaczepnych na Ukrainie (kwiecień-maj 1920) oraz w ofensywie na froncie litewsko-białoruskim. Od 1922 r. był prezydentem Bydgoszczy. Mocno związany z Bydgoszczą i TG „Sokół” w Bydgoszczy.

Uczestniczył w kampanii wrześniowej 1939 r., m.in. w walkach odwrotowych i osłonowych w bitwie nad Bzurą. Po klęsce wrześniowej został osadzony w obozie jenieckim. Zmarł 18 grudnia 1941 w oflagu w Neubrandenburgu. Symboliczny grób Bernarda Śliwińskiego na Cmentarzu Bohaterów Bydgoszczy.

Andrzej Bogucki
Bydgoszcz dnia 18.01.2020 r.

Zob. bliżej: Wielkopolski Słownik Biograficzny, Poznań 1981, s. 754-755; B. Polak, Dowódca Grupy „Leszno” ppłk dr Bernard Śliwiński 1883-1941, Leszno 2018, ss. 104. Foto: Centrum Informacji Naukowej Sokolstwa Polskiego.

Zostaw komentarz

komentarzy